Denbora pasa ahala...

Denbora pasa ahala gabiltza parketik paseo bat ematen... egun eguzkitsua da, benetan ona bueltatxo bat emateko. Bertan banku txuri polit bat, hondartza bistak dituena, hitsik dago eta biok eseri gera, denbora pasa ahala, denbora pasatzeko. Parkea hutsik dago, biok bakarrik gaude... bada garaia, ireki egiten zaitut... brisa eder bat pasatzen da, epela... eta murgildu egiten naiz zure barruan, beste mundu batera sartzen naiz, beste pertsona bat izan naiteke zure barruan, denbora azkar pasatzen delako zurekin, baina aldi berean gelditu egiten da. Biok batera gaudenean mundu hutsa balego bezela da, gu biontzako bakarrik, gure mundua sortzen dugu, inoiz ez det irten nahi zure mundutik...

Liburua itxi eta etxerako bueltan nijoa, arratsalde polita izan da...